Խ.Աբովյանն ասում է…
Ապրել ու մեռնել հայրենիքի համար.ահա խնդիրը, որ իբրև նպատակ՝ ես ընտրել եմ ինձ համար իմ մանկության օրերից:
Մեկ ազգի պահողը, իրար հետ միացնողը լեզուն ա ու հավատը:
Լեզուդ փոխի´ր, հավատդ ուրացի´ր, էլ ընչո՞վ կարես ասիլ, թե որ ազգիցն ես:
Էն վայրի ազգերն էլ իրանց սոպռ (կոպիտ, անտաշ) լեզուն աշխարհքի հետ չեն փոխիլ:
Հայոց ազգը արարած աշխարհքին հավիտյանս հավիտենից կարող է համարձակ ցույց տալ,թե ինչքա՛ն հոգի ունի, ինչքա՛ն կամաց զորություն,սրտի հաստատություն…Հայոց ազգը անուն էլ ունի
ու իրան հավատն ու լեզուն մինչև էս օրը իր արնի գնովը պահեց, հաստատեց, որ մեկ ազգ էլ ա էսպես օրինակ չունի:
Խ. Աբովյան
